Sunday, May 28, 2006
Friday, May 26, 2006
SE FAIRE ENTENDRE! SOUPIR! | DETAILS D UN MOMENT AU PIF extrait de la CREPE CHINOISE Dix minutes de retard. Nous montions au deuxieme etage du bordel Cantonais. La clientel s entends mijoter a mi voix toujours. On se chatouille dans des cabinets, presque particuliers. Des cloisons a hauteur d homme separent les moments prives. Dans le couloirs la lumiere est pale. Les visages des garcons evoluants au galop presque, sont pales aussi. L odeur des serviettes parfumees irrite mon nez. Un garcon me porte son plateau couvert de prophylactics. Je lui fais signe de foutre le camps. Il me tourne le dos en automate et se dirige a pas d urgence vers le bureua de l administration. Il a recu le message. Je ne suis pas un client habituel, je ne suis pas souriant et il est evident que je cache un gros calibre sous le manteau. Et, il fait chaud. J attends patiement l arrive de la dame pipi, je considere le decor d un oei plutos defavorable et finalement je prends place a cote de l entree du bureau d administration. Le canape n est pas conforatble et un autre garcon s apprette a me causer... -No merci! dis je sechemment... Le garcon inoportun s en va sans mot dire. Je me demende si il y en a de belles ici... De ces beautes asiatiques sans pareil... Le couloir est vide a present. Je me leve et la voila! Une beate bien entendu! La maitresse, la patronne, la principale de cette maison close. Je lui releve mon identite: -Leo Passatempos, journaliste venu de l Europe pour une interview exclusive... -Ah bon? Eh bien bienvenu... reponds la belle maquerelle. Elle m invite a la suivre dans son bureau. J execute. -A SUIVRE- |
Thursday, May 25, 2006
Μαλακά ή σκληρά, μαθήματα για αρχαρίους! Η βάση για κάθε τι που πρόκειται να χτιστεί ειναι το σημαντικότερο κεφάλαιο της οικοδόμησης. Τα σωστά θεμέλια, τα ηλεγμένα, τα μελετημένα, τα γερά θεμέλια αποτελουν εγγύηση για οτιδήποτε πρόκειται να στηθεί οπουδήποτε και σε οποιοδήποτε επίπεδο έκφρασης, ειτε λεκτικο, ειτε νοηματικό ειτε πρακτικο και αληθινό οσο ενα μπουκάλι μπυρα. Το ερώτημα είναι, πότε μπήκαν θεμέλια για οποιαδήποτε μορφή Ελληνοτουρκικης Φιλίας; Ποιος τα έβαλε αυτά τα θεμέλια; Κι απο τότε που μπήκαν, οπως κι αν μπήκαν πόσοι όροφοι φιλίας έχουν σηκωθει; Τα πρωινά της καθημερινότητας μας είναι πάντα πιο δύσκολα απο τα ξυπνήματα των καλοκαρινών μας διακοπών. Ας μας αφησουν λοιπόν να χαρουμε τις ολιγοημερες διακοπες μας! Ας διακόψουν τουλάχιστον τις παραβιάσεις τους καλοκαιρινούς μήνες. Ας το σκεφτούν οι φίλοι μας, οι κουμπάροι μας, οι καλοι μας γείτονες, ας το σκεφτουν κι αλλιως! Δεν είναι καλύτερα να κάνουν μπάνια στα παράλια τους απο το να κάψουμε τα πάντα για το τίποτα; Το σκέφτονται μεχρι τιγμής, ευτυχως! Ως πότε όμως οι ψύχραιμοι θα κατευνάζουν τους φανατικούς; Ως πότε οι δυνάμεις της ειρήνης θα κατευθυνουν τους τρελους τους μισαλόδοξους, τους σκοτεινους συμφεροντολόγους και πολεμολάγνους στην έξοδο των πάνελ; Ως πότε θα μπορουν να λειτουργουν οι κόκκινες γραμμες και τα πολύχρωμα τηλέφωνα αναμεσα σε στρατηγους, πολιτικους κι επιχειρηματίες; Ω; πότε θα μπορούμε να κάνουμε τα μπανια μας στα νησιά μας σίγουροι πως δεν προκειται να ξυπνήσουμε αιχμαλωτοι πολέμου ή παράπλευρη απώλεια; Γιατι εχω την αίσθηση οτι είμαι διαρκώς αρχάριος σε ενα παιχνιδι που το παιζω απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτό μου; | Friday Editorial |
Με μεγάλη επισημότητα τελέσθηκαν οι αγώνες της Γιουροβιζιον και του Τσαμπιονς Λιγκ. Κοινές παράμετροι οι αναρίθμητοι οπαδοι και η αγωνιστική διάθεση. Χαίρομαι που και οι δυο διοργανώσεις τέλειωσαν αισιως για όποιους ανακηρύχθηκαν νικητες. Συγχαρητήρια. Νιώθω μιαν ανακούφιση. Η περίοδος αυτή καλύπτεται απο τη γλυκειά καλοκαιρινή αγωνία. Η αγωνιά αυτή που συνίσταται στην επιθυμία για καλοπέραση σε πανέμορφες παραλίες με πανέμορφες κυρίες να λαδωνονται και να κάνουν τα αδύνατα δυνατα για να δεις ο,τι με κόπο προσπαθουν να κρύψουν, η αγωνία αυτή τρέφει τους αδύναμους υποκαθιστώντας τη χαμένη ελπίδα! Αυτη η αγωνία σκιάζει τα πάντα μέχρι να τελειώσει το καλοκαιρι και ννα γεμισει ο χειμώνας με ειδησεις τα δελτια!
Ετσι για το καλο της ημερας τα λεγόμενα!
Monday, May 22, 2006
Sunday, May 21, 2006
Εχω κάνει περικοπές στις σκέψεις μου. Είναι ακριβές οι πιο πολλές και τις έκοψα.
Ο κόσμος θέλει να ζήσει αλλά δεν τον αφήνουν. Αυτή είναι μια φτηνή σκέψη, τόσο τριμένη όσο το παντελόνι που φορώ. Ποιος θα αγόραζε μια τόσο κοινότοπη σκέψη; Αντίθετα αν σκεφτώ ότι ζω μες στο σκατό κι ας μην το θέλησα ποτε αυτο θα στενοχωρηθώ. Κι η στενοχώρια κοστίζει. Είναι βλέπεις ακριβή η θεραπέια της. Εν προκειμένω, θα πάω καμια μπουρδελότσαρκα, θα φάω μετα κανα σουβλακι στην Αχαρνων, θα πιω και κανα δυο καλά ποτάκια στο στέκι με τους παλίοφιλους και θα κυλλήσει η νύχτα χωρίς άλλα μπερδεματα και στενοχώριες. Η θεραπέια αυτή θα κοστίσει πολλά μεροκάματα κι οι μέρες που έρχονται δεν είναι για τέτοια πανηγύρια. Η υπερβολική πολυτέλεια καμιά φορά είναι το πιο τρανταχτο σύμπτωμα της παρακμής. Είναι πολυτελης υπερβολή να σκέφτομαι αυτό που θα με στενοχωρήσει, θα με αποπροσανατολίσει και θα με κάνει να ξοδέψω πολλα για το τίποτα. Με την περικοπή σκέψεων συμβάλλω στην Εθνική οικονομία. Επιπλέον καταπίνω με μεγαλύτερη ευχαρίστηση το μήλο που αποτελέι το βραδυνό μου. Κανεις δεν έπαθε κακό από το βίο το λιτό. Είδα απεναντίας πολλους ευτραφεις να παρακαλουν να γίνουν σαν κι εμενα λιπόσαρκοι, να με ρωτουν πως τα κατάφερα. Κι ηταν ολες τις φορες ανειπωτη η ευχαρίστηση μου όταν έβλεπα τους μορφασμους που έκαναν ακούγοντας την απάντηση μου: ΜΕ ΝΗΣΤΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗ.
Ορισμένα πράγματα θα κάνουν πάντα το γύρο του κόσμου για να γεμίζουν στο στιγμιαίο πέρασμα τους τρυπια μυαλά.
Friday, May 19, 2006
ΟΠΟΙΟΣ ΔΕ ΓΝΩΡΙΣΕ ΤΟ ΣΤΡΑΤΗΓΟ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΧΆΝΕΙ! | το πρωτο κεφαλαιο της ΚΙΝΕΖΙΚΗΣ ΚΡΕΠΑΣ |
Εφτασα στο σπίτι του Στρατηγού πεντε λεπτα νωριτερα απο την καθορισμένη ωρα. Ο άθλιος Ελευθεριος Χυμαίος, στρατηγός εν αποστρατεία, πρωην διοικητης των ειδικών υπηρεσιών κρατικής ασφαλείας έχει κολλημενη την πινακιδα αυτή στην είσοδο του μεγαλόπρεπου παλατιού του. Γιατι δεν είναι σπίτι αυτό. Πρόκειται για ενα οικοδόμημα που θυμιζει τα παλάτια των δικτατόρων της Ανατολής. Ψηλοι φράχτες εμποδιζουν τα φθονερα βλεματα των αδιάκριτων και τα δέκα εκπαιδευμένα ντομπερμαν αποθαρρύνουν τους επίδοξους λαθραίους επισκεπτες. Πίσω απο το φράχτη ορθώνεται το τριώροφο παλάτι του Χυμαίου. Μοιάζει επισης με εκκλησια βασιλικου ρυθμου κι αν τον ρωτήσεις γι αυτό θα σου απαντησει χαμηλώνοντας υποκριτικα το βλεμμα, πως για ναος προοριζόταν το κτίσμα αλλα δεν του έφτασε το δάνειο, δεν τον επιδότησε κανείς κι αναγκάστηκε να το μετατρέψει σε ιδιόκτητη κατοικία. Τα ολοχρυσα πόμολα στις πορτες των εικοσιδυο δωματίων και των δωδεκα λουτροκαμπινεδων, τα εντεκα ασημοστόλιστα τζάκια και οι δυο πισινες αποτελουν μέρος της μετατροπης. Εξι υπηρέτες και μια υπηρέτρια αντικαθιστουν τους ιερεις που θα λειτουργουσαν αν το παλάτι γινόταν ταπεινος ναος ... Οι εξι υπηρέτες είναι μέρος της φρουρας του στρατηγού. Στρατιώτες του περισσοτερο παρα οτιδηποτε άλλο περιφέρονται φορώντας τη στολή τους, ασπρη λιβρεα, μαυρο παντελονι. Ο θαλαμηπόλος που ανοιγει την βαρια διφυλλη πόρτα της κεντρικής εισοδου φοραει και ενα λευκο πηλικιο. Τον λένε Κιουμπικ, ειναι Βρετανος υπήκοος, πρωην Γκουρκας, κοντος, λιποσαρκος και ικανος να κάνει πουρε οποιονδήποτε θεωρήσει επικινδυνο για την ασφάλεια του παλατιου και του αφεντικού του. Το πραγματικό του όνομα, όπως μου λεει χαμηλοφωνα ενω περιμενω ορθιος στον προθάλαμο, ειναι Χο Σον Λι και κατάγεται απο την Κινα αλλα οι γονεις του μετακόμισαν στην Μαλαισια οταν ηταν ακομα παιδι... κι ευτυχως εμφανίζεταιο ο οικοδεσποτης μου και γλυτώνω απο τη φλυαρια του θαλαμηπόλου. Για να πω την αλήθεια, πρωτη φορα συνανταω Ασιατη, Κινεζο, Γκουρκα, τοσο φλύαρο και καλοσυνατο... Δεν ασχολουμαι όμως άλλο με τη λαογραφία κι ακολουθω το Στρατηγό στα ενδιαιτηματα του. Το σαλονι ειναι βαρυ κι ασήκωτο. Στην κυριολεξια! Εχω κοψομεσιαστει προσπαθωντας να σηκώσω τον βαρυ καναπε του στρατηγου. Με παρεκάλεσε να τον βοηθησω στην αλλαγη του διάκοσμου πριν μιλησουμε για την πολυ σοβαρή υπόθεση που σταθηκε αιτια να με καλεσει στο φτωχικό του. Απο τη μια μερια ο σρτατηγός, απο την άλλη εγω, εεε ωπ και να ο καναπες επιτελους στον αερα και νατον στη νεα του θέση. Τώρα βρισκόμαστε πιο κοντα στο τζάκι. Εξω κάνει ζέστη, η ανοιξη έχει μπει για τα καλα όμως εδω στο σαλονι του Χυμαιου το τζάκι καιει... Τολμω να ρωτησω γιατι... Η απαντηση ειναι αποστομωτική! Ειναι κρυωμενος, εχει λιγο πυρετο και τον βασανιζουν τα ριγη. Πρέπει να υπομεινω τους 45 βαθμους που δειχνει το θερμομετρο τοιχου. Εστω... Ο στρατηγος ειναι ο καλυτερος πελάτης. Κι ο πελάτης έχει πάντα δίκιο. Και καθομαι στον καναπε αναστεναζοντας. Αρνουμαι το κονιακ που μου προσφερει και περιμενω σιωπηλα να ακουσω περι τινος προκειται. | ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΣΥΝΤΟΜΑ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ |
Ερως ανικατε μαχαν! Ναι! και που να δεις τη συνεχεια! Ενα μικρο διαστημα αναμομης θα φερει τον αναγνωστη στην κορυφωση της ςναγνωστικής ηδονης. Η Κινεζικη Κρεπα, εργο τιμης και ζωης θα ολοκληρωθει σε παμπολλα επεισοδια τα οπια πιστεουμε οτι θα ανανωσετε και θα απολαυσετε. Η επόμενη παρουσιαση σε λιγο... Το πρώτο τευχος με το πρωτο κεφαλαιο -μετα απο τη συντομη εισαγωγη- ερχεται... Προσδεθειτε!
Thursday, May 18, 2006
NO COMMENTS!!!
Is It Possible?
Ο καθένας θα μπορουσε να σκεφτεί έτσι παράδοξα, έτσι ασύμετρα. Φτανει να βρισκόταν στη θέση που βρέθηκα εγω. Κι αν τώρα αποφάσισα να μιλήσω ανοιχτα για ο,τι μου συνέβη, είναι γιατι η ιστορία εξελισσεται παντα, δεν ειμαι νεκρός, έχω μια θέση στον ήλιο όποια κι αν ειναι αυτή! Τώρα είναι η ώρα να μιλήσω για να μάθουν όλοι αυτο που δε φαντάζονται. Κι αν επιχειρήσουν κάποιοι να εμποδίσουν την αφήγηση ας μη χάνουν το χρόνο και το χρήμα τους. Ξέρουν κι αυτοί όπως κι εγω οτι κανεις δε θα πιστεψει αυτά που θα διαβάσει κι αν στο τέλος ερωτηθουν όσοι κόπιασαν σε τούτη την τοποθεσια μάλλον θα θεωρουν τον γραφοντα γραφικό ή κάτι ανάλογο διόλου κολακευτικο.
Κανεις δεν κινδυνευει να αποκαλυφθει απο τις αποκαλύψεις μου! Γιατι απλουστατα κανεις δε θα με πιστεψει. Αυτή είναι η σπουδαία μεθοδος εκεινων που πασχίζουν να μετατρέψουν τον άνθρωπο σε φθηνο δουλο!
Αυτά που απεργάζονται ειναι τόσο εξωφρενικά που δύσκολα γλυτωνει κανεις τη γενική αποδοκιμασια σε περιπτωση απροσεκτης σημοσιευσης τους. Για το λόγο αυτό αλλα και για λόγους άνεσης και ασφάλειας η ιστορία αυτή γράφτηκε μετα απο μελέτη ετων και προσμονη αλλων τόσων.
Ελπιδα μου είναι να γλυτωσουμε όλοι. Ενας τροπος είναι να φυγουμε πριν ξεσπασει η φονικη καταιγιδα. Ενας αλλος ειναι να κάνουμε τα πάντα ωστε να ξεσπασει αλλου η καταιγίδα. Μια τριτη και πιο δραματική εναλλακτικη λυση ειναι να μεινουμε όλοι με σταυρωμενα χέρια στον καναπε μας περιμενοντας τους αν ερθουν να μας παρουν στον κόσμο τους για να υπηρετουμε μεχρι το τελος του συντομου βιου μας τον πολιτισμο τους!
Θα το δεχτουμε;
Προσδεθειτε και περιμενετε το επομενο τευχοσ με το πρωτο επεισοδιο της
"Κινεζικης Κρεπας"
Tuesday, May 16, 2006
Ειναι αυτό το μερτικό μου;
| Ειναι αυτοι οι πιστωτες μου;
|
ηθελα να ηταν ονειρο ο,τι ασχημο εζησα μακρια σου!
| Ελα όμως που δεν ειναι!!! Ελα που με ξυπνουν της μοναξιας οι θυμισες και μου φέρνουν ναυτια! |
Ok soyons contents! Le tour n est pas joue!!! Enfin pas encore! On verra toute a l heure!
Τα λέμε αργοτερα!