Sunday, May 21, 2006
Εχω κάνει περικοπές στις σκέψεις μου. Είναι ακριβές οι πιο πολλές και τις έκοψα.
Ο κόσμος θέλει να ζήσει αλλά δεν τον αφήνουν. Αυτή είναι μια φτηνή σκέψη, τόσο τριμένη όσο το παντελόνι που φορώ. Ποιος θα αγόραζε μια τόσο κοινότοπη σκέψη; Αντίθετα αν σκεφτώ ότι ζω μες στο σκατό κι ας μην το θέλησα ποτε αυτο θα στενοχωρηθώ. Κι η στενοχώρια κοστίζει. Είναι βλέπεις ακριβή η θεραπέια της. Εν προκειμένω, θα πάω καμια μπουρδελότσαρκα, θα φάω μετα κανα σουβλακι στην Αχαρνων, θα πιω και κανα δυο καλά ποτάκια στο στέκι με τους παλίοφιλους και θα κυλλήσει η νύχτα χωρίς άλλα μπερδεματα και στενοχώριες. Η θεραπέια αυτή θα κοστίσει πολλά μεροκάματα κι οι μέρες που έρχονται δεν είναι για τέτοια πανηγύρια. Η υπερβολική πολυτέλεια καμιά φορά είναι το πιο τρανταχτο σύμπτωμα της παρακμής. Είναι πολυτελης υπερβολή να σκέφτομαι αυτό που θα με στενοχωρήσει, θα με αποπροσανατολίσει και θα με κάνει να ξοδέψω πολλα για το τίποτα. Με την περικοπή σκέψεων συμβάλλω στην Εθνική οικονομία. Επιπλέον καταπίνω με μεγαλύτερη ευχαρίστηση το μήλο που αποτελέι το βραδυνό μου. Κανεις δεν έπαθε κακό από το βίο το λιτό. Είδα απεναντίας πολλους ευτραφεις να παρακαλουν να γίνουν σαν κι εμενα λιπόσαρκοι, να με ρωτουν πως τα κατάφερα. Κι ηταν ολες τις φορες ανειπωτη η ευχαρίστηση μου όταν έβλεπα τους μορφασμους που έκαναν ακούγοντας την απάντηση μου: ΜΕ ΝΗΣΤΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗ.
Ορισμένα πράγματα θα κάνουν πάντα το γύρο του κόσμου για να γεμίζουν στο στιγμιαίο πέρασμα τους τρυπια μυαλά.
