I DONT KNOW YET

Συμπεράσματα των ημερων: Ολα ειναι αυτο που φαινονται. Χαθηκαν και οι τελευταιοι μυθοι. Ολα ειναι αυτο που δηλωνουν.

Παλαιοτερα, δε διακρινονταν τοσο τα χειροτερα. Υπήρχε ο Αντρεας, υπήρχε ο ενθουσιασμος, υπήρχε ακόμα η παλια πολιτικη σκηνη. Ηταν ευκολοτερα τα πραγματα τότε. Ηταν πιο γλυκα επισης. Ειχε θαρρεις φυγει απο τη μέση αξαφαν αυτο που σου χαλουσε την εικονα απο τοτε που γεννηθηκες. Ειχε χαθει απο την εικονα το γκρι κι απο τις ταινιες το ασπρομαυρο. Οι άνθρωποι αρχιζαν να αισθανονται στ αληθεια πολιτες. Η μεταβαση απο το ξυλικι στο Νιντεντο ήταν πια θεμα χρονου. Κι επετευχθη σε χρονο ρεκορ! Αν το καλοσκεφτεις, οταν πηγαιναν σχολειο οι σημερινοι γονεις των σαραντα και κατι επαιζαν αμπαριζα και μπαλλα στην αλανα. Οι επικοινωνιακες συνθηκες που επικρατουσαν ηταν κυριολεκτικα πρωτογονες και στα σχολεια η εννοια της καταληψης ηταν συνωνυμη της αυτοκαταστροφης ή της τρελας. Απο τοτε μεχρι σημερα δεν περασαν αιωνες. Περασαν λιγα χρονια ημερολογιακα αλλα πολλα βιολογικα! Η κοινωνια μας ωριμασε αποτομα και εχει αρχισε τωρα να σαπιζει! Ως συνηθως καμια μεταβατικη περιοδος ουσιαστικη, ορατη, σχεδιασμενη, δεν διανυθηκε πριν απο την κατακτηση του καινουριου. Ετσι σε λιγο δε θα εκπλαγει κανεις αν δει γραμμενη την Ακροπολη σε καποιο κοινο πωλητηριο. Απο τα οραματα και τα ονειρα, απο την κονωνια των ανθρωπων περασαμε γοργα, σχεδον χωρις να το καταλαβουμε στην κοινωνια του κυνισμου και της παντος ειδους νομιμοποιημενης απατης. Πραγμα που αλλου θα απαιτουσε σχεδιασμους και προεργασια χρονων και χρονων, εγινε στη χωρα μας σε χρονο ρεκορ! Αυτο με κανει να ελπιζω ακομα... Να ελπιζω στη διαισθηση και στην καλη μου τυχη...

Η συνεχεια ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ

ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΧΑΣΙΜΟ ΚΛΙΚ!

Ευχαριστω Θεε μου!

Καλημερα ξανα ευτυχως...

Καλημερα γι αλλη μια μέρα. Ο δεκτης ανοιχτος, οι πρωιναδες στο κλαρι τους και τα ονειρα ακομα στο κρεβατι βολοδερνουν. Ειδαμε το ξυλο που έφαγαν οι δάσκαλοι, το σχολιασαμε σε άλλη μας σελίδα, θα το σχολιασουμε και στο καφενειο, ισως μάλιστα τουτη τη φορα να πουμε και μια κουβεντα παραπανω καθως μας αφορα το θεμα εμμεσα, τι λέμε τωρα, σχεδον άμεσα. Μπορει να ηταν η γυναικα μας εκει στη διαμαρτυρια, μπροει να ήταν το παιδι μας εκει κάτω απο τη βροχη! Το δικο τους δε θα ηταν σιγουρα, ουτε η γυναικα τους, ειναι σιγουροι γι αυτο κι έτσι βαρανε στο σωρο. Και συλλαμβανουν κιολας! Τρεις πειτσιρικαδες τρεις φοιτητες που χάζευαν το θεαμα χωρις να το σχολιαζουν με μάτια κλαμενα απο τα χημικα και μάλλον αμέτοχοι αν κρινει κανεις απο την ευκολια με την οποια συνεληφθησαν. Οι πραγματικοι ταραξιες δε συλλαμβανονται ποτε. Κι αν τυχει να προσαχθουν ευθυς θα ελευθερωθουν και μ ενα καλο κατευοδιο το δρομο για το σπιτι τους θα βρουν. Οι αληθινοι ένοχοι έξω απο την τηλεοραση, μακρια απο τον κινηματογραφο δεν τιμωρουνται σχεδον ποτε. Στην πραγματικη ζωη το καλο δε νικαει σχεδον ποτε στο τελος του σεναριου. Ο κανονας θέλει τον κακο πολιτη να συντηρει το κακο του κρατος φροντιζοντας να προασπιζεται το διακιωμα του στην απατη, στο λάδωμα, στοπ φακκελακι. Κι αν κουνηθει κανεις ευκολα τον στελνουν στα ακινητα με παρεμβαση των γνωστων αγνωστων. Ειναι γεγονος! Θα ήταν μάλιστα παραδοξο οποιοδηποτε άλλο αποτελεσμα, παραδοξη θα ηταν οποιαδηποτε άλλη εικονα της πραγματικοτητας αν σκεφτει κανεις οτι γυρο του η λεξη εντιμοτητα προκαλει απο μειδιαμα εως αλλεργικο σοκ...

ΤΑΚΙΜΙΑ

Οποιος δε γνώρισε τον εαυτο του έχασε ενα καλό φίλο. Μια ευφυης κουβεντα ενος Κινέζου που δε θυμαμαι το ονομα του -ηταν τόσο δύσκολο να το προφέρω σωστα ωστε στο τελος το ξέχασα. Κάθε μέρα όμως απο τότε βλέπω πόσο σοφος ειναι αυτος ο λόγος. Εχθροι του εαυτου τους ή αγνωστοι με το alter ego τους ή υπερευαισθητοι ανασφαλεις άνθρωποι κατακλυζουν τους δρόμους καθημεινως. Καταλαβαινεςι οτι ειναι προβληματικοι απο το τρόπο με τον οποίο φέρονται, απο τη ματια τους που ειναι σχσδον πάντα καχυποπτη απο τις αποψεος τους που είναι σχεδον πάντα αφελεις εως ακραίες. Είναι άνθρωποι συμπλεγματικοι που συνθετουν ενα μεγάλο μέρος του κοινωνικου παξλ. Συνήθως δε χαιρετουν κι αν εισαι μαζι τους και συναντησουν καποιο γνωστο τους δε σε συστήνουν. Χαμογελουν μόνο αν ειναι βέβαιοι οτι κατι θα κερδισουν και μιλουν σχεδον πάντα για τα προβληματα τους σα να ειναι αυτά και μονο η ουσία της ζωής, της δικής τους και της δικής σου. Οταν σε δουν να ευημερεις πλαθουν ιστορίες κακοβουλης φαντασίας και φροντιζουν να σε διασυρουν με πλαγιο πλην σαφη τρόπο. Τα γνωρίσματα τους ειναι πάρα πολλα και οι συνέπειες απο την όποια σχεση μαζι τους ειναι συνήθως καταστροφικές για σενα μονο. Οι ίδιοι έχουν μαθει να απομυζουν ο,τι καλο απο τον άλλο επιστρφοντας του όλο το σκοτεινο και μιζερο κόσμο τους. Σε κάνουν παρέα γιατι έτσι καταφερνουν καποιες στιγμες να ξεφευγουν απο την σκοτεινιά τους. Μόνο που η λαμπαδα που τους φωτίζει εισαι εσυ τον οποιο καινε μεχρι να μαυρίσεις, να καρβουνιασεις και να παψεις να εισαι ο εαυτος σου όπως δεν ήταν ποτε αυτοι...