I DONT KNOW YET

Καλημερα ξανα ευτυχως...

Καλημερα γι αλλη μια μέρα. Ο δεκτης ανοιχτος, οι πρωιναδες στο κλαρι τους και τα ονειρα ακομα στο κρεβατι βολοδερνουν. Ειδαμε το ξυλο που έφαγαν οι δάσκαλοι, το σχολιασαμε σε άλλη μας σελίδα, θα το σχολιασουμε και στο καφενειο, ισως μάλιστα τουτη τη φορα να πουμε και μια κουβεντα παραπανω καθως μας αφορα το θεμα εμμεσα, τι λέμε τωρα, σχεδον άμεσα. Μπορει να ηταν η γυναικα μας εκει στη διαμαρτυρια, μπροει να ήταν το παιδι μας εκει κάτω απο τη βροχη! Το δικο τους δε θα ηταν σιγουρα, ουτε η γυναικα τους, ειναι σιγουροι γι αυτο κι έτσι βαρανε στο σωρο. Και συλλαμβανουν κιολας! Τρεις πειτσιρικαδες τρεις φοιτητες που χάζευαν το θεαμα χωρις να το σχολιαζουν με μάτια κλαμενα απο τα χημικα και μάλλον αμέτοχοι αν κρινει κανεις απο την ευκολια με την οποια συνεληφθησαν. Οι πραγματικοι ταραξιες δε συλλαμβανονται ποτε. Κι αν τυχει να προσαχθουν ευθυς θα ελευθερωθουν και μ ενα καλο κατευοδιο το δρομο για το σπιτι τους θα βρουν. Οι αληθινοι ένοχοι έξω απο την τηλεοραση, μακρια απο τον κινηματογραφο δεν τιμωρουνται σχεδον ποτε. Στην πραγματικη ζωη το καλο δε νικαει σχεδον ποτε στο τελος του σεναριου. Ο κανονας θέλει τον κακο πολιτη να συντηρει το κακο του κρατος φροντιζοντας να προασπιζεται το διακιωμα του στην απατη, στο λάδωμα, στοπ φακκελακι. Κι αν κουνηθει κανεις ευκολα τον στελνουν στα ακινητα με παρεμβαση των γνωστων αγνωστων. Ειναι γεγονος! Θα ήταν μάλιστα παραδοξο οποιοδηποτε άλλο αποτελεσμα, παραδοξη θα ηταν οποιαδηποτε άλλη εικονα της πραγματικοτητας αν σκεφτει κανεις οτι γυρο του η λεξη εντιμοτητα προκαλει απο μειδιαμα εως αλλεργικο σοκ...