Thursday, October 19, 2006
Χωρις να το θέλω αισθανομαι ολο και περισσοτερο οτι πιανομαι Κώτσος. Τρώω την κακοφτιαγμενη πιττα τους με αμφιβολλης ποιτητας γυρους, όπου το αποτελεσμα ειοναι προδικασμενο: θα βαρυστομαχιασω! Γιατι λοιπον πάω γυρευοντας; Εχω τοσα να κερδισω ωστε τρεχω να ψηφισω; Εχω... γι' αυτο τρεχω! Κι ας ειναι η εκλογη σχεδον παντα η διαμαρτυρια μου! Σχεδον... γιατι υπάρχουν φορες που δεν ξερω πια ουτε εγω γιατι ψηφιζω...! Δεν πειραζει! Η ψηφος ειναι ψηφος και η συμμετοχη μου ειναι το λιγοτερο που μπορω να κανω για να ενισχυσω και να διατηρησω τη Δημοκρατια. Αν γυρισω την πλατη στην κάλπη δε θα πρεπει να διαμαρτυρηθω για την κατασταση που θα προκυψει. Και ειλικρινα δε μπορω να φανταστω ποια θα ειναι...